Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina. Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es? At vero illa, quae Peripatetici, quae Stoici dicunt, semper tibi in ore sunt in iudiciis, in senatu. Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Quid, de quo nulla dissensio est?

Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers?

Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt, deserunt usitata. Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus.

Aut etiam, ut vestitum, sic sententiam habeas aliam
domesticam, aliam forensem, ut in fronte ostentatio sit,
intus veritas occultetur?

Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere
Peripateticus non potest.

Nam cui proposito sit conservatio sui, necesse est huic partes quoque sui caras suo genere laudabiles.

Eademne, quae restincta siti?: Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?
Bork: Quod autem magnum dolorem brevem, longinquum levem esse dicitis, id non intellego quale sit.
Bork: Quod autem ratione actum est, id officium appellamus.
Venit ad extremum;: Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt.
Frater et T.: Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest.
Restatis igitur vos;: Poterat autem inpune;

Duo Reges: constructio interrete. Bork Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Itaque dicunt nec dubitant: mihi sic usus est, tibi ut opus est facto, fac. Bork

Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat.

Cui Tubuli nomen odio non est?
Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum;
Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo bene.
Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn.
Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus?
Ille igitur vidit, non modo quot fuissent adhuc philosophorum de summo bono, sed quot omnino esse possent sententiae.