Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Res enim fortasse verae, certe graves, non ita tractantur, ut debent, sed aliquanto minutius. Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur? Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;

Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini,
sed etiam ut loqui deceat frugaliter.

Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis
beatum?

Duo Reges: constructio interrete.

Illa tamen simplicia, vestra versuta. Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu. Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus? An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Facillimum id quidem est, inquam. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum.

Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora.
Et homini, qui ceteris animantibus plurimum praestat, praecipue a natura nihil datum esse dicemus?
Qualem igitur hominem natura inchoavit?
Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus.

Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare? Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis.

In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam?
Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?
Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat.
Quae duo sunt, unum facit.
Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere.
Res enim concurrent contrariae.

Quonam modo?: Nam neque virtute retinetur ille in vita, nec iis, qui sine virtute sunt, mors est oppetenda.
Bork: Sunt enim quasi prima elementa naturae, quibus ubertas orationis adhiberi vix potest, nec equidem eam cogito consectari.

Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;