Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sic igitur in homine perfectio ista in eo potissimum, quod est optimum, id est in virtute, laudatur. Duo Reges: constructio interrete. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines.

Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit.

Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens. Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Eam stabilem appellas. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando;

Tenent mordicus.: Venit enim mihi Platonis in mentem, quem accepimus primum hic disputare solitum;
Tu quidem reddes;: Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet;
Neutrum vero, inquit ille.: Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare?
Bork: Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem.
Bork: Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.
Verum esto;: Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit?

Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?
Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur.
Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.
Qui cum praetor quaestionem inter sicarios exercuisset, ita aperte cepit pecunias ob rem iudicandam, ut anno proximo P.

Sed cum, quod honestum sit, id solum bonum esse dicamus,
consentaneum tamen est fungi officio, cum id officium nec in
bonis ponamus nec in malis.

Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici
potest, cum voluptate legimus?

Sumenda potius quam expetenda.
Dat enim intervalla et relaxat.
Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur.
Cuius similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate transitum est ad honestatem dictorum atque factorum.

Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos.

Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Videsne quam sit magna dissensio? Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit. Quae cum essent dicta, discessimus. Scisse enim te quis coarguere possit? Immo videri fortasse.