Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Quid de Platone aut de Democrito loquar?
Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Quid de Platone aut de Democrito loquar?
- Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?
- Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.
- Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet;
- Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem.
- Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia.
- Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers?
- At ego quem huic anteponam non audeo dicere;
- Placet igitur tibi, Cato, cum res sumpseris non concessas, ex illis efficere, quod velis?
- Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.
- Quid de Platone aut de Democrito loquar?
- Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem?
Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior;
Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;
Bork Paria sunt igitur. Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Praeteritis, inquit, gaudeo.
Quos ille, di inmortales, cum omnes artus ardere viderentur, cruciatus perferebat! nec tamen miser esse, quia summum id malum non erat, tantum modo laboriosus videbatur;
Si est nihil in eo, quod perficiendum est, praeter motum ingenii quendam, id est rationem, necesse est huic ultimum esse virtute agere; Quod maxime efficit Theophrasti de beata vita liber, in quo multum admodum fortunae datur.
Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Duo Reges: constructio interrete. Quid nunc honeste dicit? Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit? Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet. Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat; Nihil enim hoc differt. Sit enim idem caecus, debilis.
- Bork
- Ecce aliud simile dissimile.
- Bork
- Quare conare, quaeso.
- Bork
- Praeterea et appetendi et refugiendi et omnino rerum gerendarum initia proficiscuntur aut a voluptate aut a dolore.
- Praeclare hoc quidem.
- Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo bene.
- Efficiens dici potest.
- Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas?
- Bork
- Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.